که پروردهٔ مرغ باشد به کوه

نشانی شده در میان گروه

چو خورشید تابان برآمد ز کوه

برفتند گردان همه همگروه

به پیمان چنین رفت پیش گروه

چو باز آوریدم ز البرز کوه

نشیب و فراز بیابان و کوه

به هر سو شده مردمان هم گروه

چو روز از شب آمد بکوشش ستوه

ستوهی گرفته فرو شد به کوه

چو پروردهٔ مرغ باشد به کوه

نشانی شده در میان گروه

یکی رزم تا شب برآمد ز کوه

بکردند و نامد دل از کین ستوه

دهاده برآمد ز هر دو گروه

بیابان نبود ایچ پیدا ز کوه

وزان جا کشیدن سوی زاوه کوه

بران کوه البرز بردن گروه

یکی گرز خواهم چو یک لخت کوه

گرآیند پیشم ز توران گروه

برو تازیان تا به البرز کوه

گزین کن یکی لشکر همگروه

مرا گفت رو تا به البرز کوه

قباد دلاور ببین با گروه

ز کشته زمین کرد مانند کوه

شدند آن دلیران ترکان ستوه

سواران جنگی همه همگروه

کشیدندم از پیش آن لخت کوه

چنانم که گویی ز البرز کوه

کنون آمدم شادمان با گروه

چو خورشید برزد سر از تیره کوه

تهمتن ز خواب خوش آمد ستوه

یکی نعره زد در میان گروه

تو گفتی بدرید دریا و کوه

گذر کرد باید بر هفت کوه

ز دیوان به هر جای کرده گروه

چو رخش اندر آمد بران هفت کوه

بران نره دیوان گشته گروه

نه دریا پدید و نه هامون و کوه

زمین آمد از پای اسپان ستوه