دو دندان پیل و برش پنج بود

که آن را به برداشتن رنج بود

همان مرز تا بود با رنج بود

ز بهر پراگندن گنج بود

سلیح تنش هرچه در گنج بود

که او را بدان خواسته رنج بود

ز بس کش بخاک اندرون گنج بود

ازو خاک پی خسته (خوسته) را رنج بود

ز زر بی کران نار و نارنج بود

که هر یک بهای یکی گنج بود

بدان مهر و آن سان که در گنج بود

همانا کز آن گنج بی رنج بود

بدان رسم کافاق را رنج بود

هر آتشکده خانهٔ گنج بود

بفرمود تا هر که‌را گنج بود

نهان کرد کز بردنش رنج بود

جهان گشتنش گرچه با رنج بود

همه راه او گنج بر گنج بود

همه راه او خود پر از گنج بود

زرِ دَه‌دهی سیم ِ دَه‌پنج بود