چنان دان فکندیش صحرا و مرد

همه جانوار استخوانش بخورد

بفرمود کورش که این بیخرد

ز فرمان شاهنشهی بگذرد

بزدبانگ بس کن دگر بی خرد

نه جان تو دیگر خرد پرورد

وزانسو هرا پاک چون حمله برد

همه لشکر ماد را کرد خرد

نیا را روانه سوی پارس کرد

که آساید از رنج راه و نبرد

چو بشنید کرزوس حمله ببرد

بر آن افسر نامبردار گرد

بر آن شهر و بر لشکر حمله کرد

ز شهر و سپاهش بر آورد گرد

در این بین آمازبس در مصر مرد

شهی بر سماتیک پورش سپرد

مهیا نمود و پس آنگه بمرد

همه هستی خود پسر را سپرد

بقلب سپه بد مقا پیش گرد

بمردو نیه قسمت چپ سپرد

بنام سپهبد مقا پیش گرد

زنم بر یلان من یکی دست برد

همه حمله کردند بر نیک مرد

که تا جمله از او بر آرند گرد

سمندش بیاورد مینوی گرد

لگامش بنزد سپهدار برد

بزودی بجایش یکی شیرمرد

مهیا نمودی بگاه نبرد

چو یک چند روزی بشد این نبرد

شهنشه ز هندو بر آورد گرد

خشایار گفتا که ای بی خرد

چه گوئی نه مغزت خرد پرورد

بگفتا خشایار خوابش نبرد

سر خویشتن را بدستش فشرد

خشایار از شوق خوابش نبرد

برآمد ز جای آن جوان مرد گرد

یکی گفت خر قول و پنجاه مرد

برفتند در قصر بهر نبرد

بخرقول گفته است پنجاه مرد

سپردم تو را درگه کار کرد