درود فراوان بر آن پاکزاد

محمد رسول حجازی نژاد

ز شاه کیان و هم از پیشداد

به شهنامه زیشان بسی کرده یاد

بسی بود آن شاه با عدل و داد

کریم و جوانمرد و نیکو نهاد

چو بر گاه شد شاهِ با عدل و داد

کلاهِ بزرگی به سر بر نهاد

تو بنیاد کن پادشاهی به داد

دِلِ مردمان کن تو با داد شاد

بگفت این و پس دیده بر هم نهاد

برفت از بدن جان آن شاه ماد

خوشا راد مردان نیکو نژاد

که از نام ایشان جهان گشت شاد

بنا گه سواری بیامد زماد

بر شاه ماد این خبر را بداد

باندک زمانی شهنشاه ماد

کمر بست و بسیار کشور گشاد

بکشته سه تن از جوانان ماد

به لیدی پناهنده گشتند و شاد

چو آمد چنین پیک بر شاه ماد

خبر از شه لیدی و جنگ داد

درو دشت ایران همه سبزو شاد

دل کشوری شاد از شاه ماد

همان هر کسی بر کسی مژده داد

که پاینده بادا شهنشاه ماد

ندارند جرأت که از نام ماد

سخن جز به نیکی نمایند یاد

اگر چند از نوجوانان ماد

زمردان نام آور و نیکزاد

بیاورد کامبوزیا را بماد

بدو دختر خویشتن را بداد

چو کورش بر وی پدر گشت شاد

پیاده شد و هم زمین بوسه داد

نهانی پیامی بکورش بداد

بگفتا چه داری دل خویش شاد

ببندم کمر بهر این کین و داد

ستانم ز شاه و امیران ماد

نهادند رو چون سوی شهر ماد

بازید هاک این خبر کس بداد