ای به بر کرده بی وفایی را

منقطع کرده آشنایی را

بر ما امشبی قناعت کن

بنما خلق انبیایی را

ای رخت بستده ز ماه و ز مهر

[...]

چه کنی بهر بی‌نوایی را

شادی و زیرک و بهایی را

ملکوت از پی گدایی را

جان دهد از پی رضایی را

ملکوت این چنین گدایی را

جان دهند از پی رضایی را

ای به دل کرده آشنایی را

برگزیده ز ما جدایی را

خوی تیز ازبرای آن نبود

که ببرند آشنایی را

در فراقت چو مرغ محبوسم

[...]

نه از آن دیر بخشد ایزد کام

که دهد جلوه کبریایی را

زان توقف کند که دریابی

ذوق در یوزه گدایی را

تو سنا داده‌ای سنایی را

تا بدیدم رهِ رهایی را

بچه هایِ زمانه رند شدند

بی ثمر دان تو ژاژخایی را

کودکانِ زمان ما نکنند

جز برایِ زر آشنایی را

یا برو زَر بده که سر بنهند

[...]

بیند از پیش چیزهایی را

آفتی‌، رنجی‌، ابتلایی را