کان نمازی که عادتی باشد

خاک باشد که باد برپاشد

در میان ار هزار کُه باشد

مرگ یک دم چو خاک بر پاشد

مال دنیا اگر ورا باشد

همه بر زایرانش بر پاشد

می کنی دوستیّ دشمن من

تا از آن حشمتت فزون باشد

خود جز این چشمم از تو کی دارد

هر که را عقل رهنمون باشد؟

این چنین دون و بدگهر که تویی

[...]

دعوتش با خواص حق باشد

تا بر ایشان نثار سر پاشد

گردش و بی‌خودی‌اش یک باشد

زانکه آن خمر هر سوش پاشد

از چنین داد بی‌خبر باشد

گرچه خور نور بر سرش پاشد

پیش از موت موت این باشد

اینچنین موت نورها پاشد

اعتقاد بدت چو این باشد

خور دین بر تو نور کی پاشد

گرچه در خیر رنج تن باشد

حق بر آن رنج گنجها پاشد

خنک آنرا که همتش باشد

دل و جان در ره خدا پاشد

دل اگرچه در آب و گل باشد

همچو خورشید نورها پاشد

زانکه اعداد این طرف باشد

چون خور عشق نور جان پاشد

آخرالامر ایلچی صبا شد

گشاده‌زبان و بسته‌قبا شد

از آن میان هیچ اگر نشان باشد

این خبر هم در آن دهانه باشد

گر میان باشد شه بزیر قبا

خرقة بنده در میان باشد

وره دهان گویمش که هست آن نیز

[...]