راحت از راه دل چنان برخاست

که دل اکنون ز بند جان برخاست

نفسی در میان میانجی بود

آن میانجی هم از میان برخاست

سایه‌ای مانده بود هم گم شد

[...]

پردهٔ ظلمت از جهان برخاست

وان خیالات از میان برخاست

خواجه را جوش از استخوان برخاست

شرم و رعنا‌یی از میان برخاست

چون ز مرغ سحر فغان برخاست

ناله از طاق آسمان برخاست

صبح چون دردمید از پس کوه

آتشی از همه جهان برخاست

عنبر شب چو سوخت زآتش صبح

[...]

دوش کان شمع نیکوان برخاست

ناله از پیر و از جوان برخاست

گل سرخ رخش چو عکس انداخت

جوش آتش ز ارغوان برخاست

آفتابی که خواجه‌تاش مه است

[...]

ناگه از میکده فغان برخاست

ناله از جان عاشقان برخاست

شر و شوری فتاد در عالم

های و هویی از این و آن برخاست

جامی از میکده روان کردند

[...]

چون ز مرغ سحر فغان برخاست

نعره از جان عاشقان برخاست

نرگس نیمه‌مست خواب‌آلود

به تماشای بوستان برخاست

چون میان توام بشد ز کنار

[...]

ناگهان موجی از میان برخاست

زان دو زورق نشین فغان برخاست

باز عشقم به کین جان برخاست

از سرا‌پای من فغان برخاست

غم چنانم نشست در دل تنگ

که دویی از میانشان برخاست

این چه طوفان محنت‌ست که باز

[...]