اندر آن طول عمر نهصد سال

سی و نه تن ز وی شنید مقال

تو شناسی که نیست هزل و محال

نوش کن زود و خاک بر لب مال

صدهزاران ثنا چو آب زلال

از رهی باد بر محمد و آل

ای جناب تو قبلهٔ اقبال

حضرت تو مخیم آمال

دین اسلام را کمال تویی

از تو مصروف باد عین کمال

تو ابو القاسمی بکنیت و هست

[...]

ای منور بتو نجوم جلال

وی مقرر بتو رسوم کمال

بوستان نیست صدر تو ز نعیم

و آسمان نیست قدر تو ز جلال

خدمت تو معول دولت

[...]

شعرهای کمالی آن به سخن

پای طبعش سپرده فرق کمال

گرچه نزدیک دیگران نظم است

مجمل از مفردات وهم و خیال

سخن چند معجزست مرا

[...]

ای طبیب برآمده بتو سال

بر تو پوشیده جمل احوال

جان بیمار در تراقی وتو

میگشائی ز دست او قیفال

نه بترسی ز کردگار و رسول

[...]

ای طبیب برآمده بتو سال

بر تو پوشیده جمل احوال

مرحبا ای نسیم عنبر بال

حزم تو خوشتر از جنوب و شمال

بسته بر حضرت تو راه خیال

بر درت نانشسته گرد زوال

اینک امروز بعد چندین سال

همه بر کوس او زنند دوال

همه روزش خجسته باد به فال

پادشاهی‌ش را مباد زوال

دور ملکش بدین دو قطب جلال

منتظم باد بر جنوب و شمال

از حد دولت تو دست زوال

دور و مهجور باد در همه حال

نیم‌خوردِ سگان ِ صیدْ سگال

جز به تعلیم علم نیست حلال

نافتاده شکسته بودم بال

چون فتادم‌، چگونه باشد حال‌!

تا در آن اوج برکشد پر و بال

پرورش یابد از نسیم شمال

قطبی از پیکر جنوب و شمال

تَنگلوشا‌ی صدهزار خیال

ز اول روز تا به گاه زوال

گور می‌رفت و شیر در دنبال

می‌زدند آن دو شیر کینه سگال

بر زمین چون دو اژدها دنبال