ماه از اختران نه ممتاز است

کی بگوید که صعوه چون باز است

زانکه ذاتش ز جمله ممتاز است

همه چون جغد و او چو شهباز است

همت او بلند پرواز است

با حریفان سفله ناساز است

چشم من چون به روی او باز است

در ندانم که بسته یا باز است

خاک فرسوده دیده و گوش است

لیک خاموش حرف و آواز است

تو در گفتگو ببند و ببین

[...]

گرد راه تو جلوه پرداز است

سر کویت قلمرو ناز است

دل هر ذره عالم معنی است

سر هر خار گلشن راز است

راحت مرد در سبکروحی است

[...]

پَرِ پندار، عرش پرواز است

پشّه، در چشم خویش شهباز است

گرچه ذات از صفات ممتاز است

دیدهٔ دل به هر یکی باز است

دوزخی در شکم که این آز است

سگی اندر جگر که این راز است

تا پدر زنده با تو دمساز است

چون پدر مرد با تو انباز است

لن ترانی چه از سرِناز است

درِامید همچنان باز است

گفت وه ! این چقدر طنّاز است

چه زبان باز و حیله پرداز است

گفتمش این شراب شیراز است

سالخورده‌ست‌ و خانه‌ انداز است

عشق هم آتشی جان‌گداز است

روشنی‌بخش اهل نیاز است