تو و از ناز سرگرانی‌ها

من از شوق جان‌فشانی‌ها

پیش قد تو نوجوان خجل است

سرو نوخیز از جوانی‌ها

هست نخلی قدت که برنخورد

[...]

گر بعاشق سر عتابش نیست

هرچه گویم چرا جوابش نیست

گر نه کارم بهجر خویش گذاشت

بهر قتلم چرا شتابش نیست

کوی عشقست چون گذرگه سیل

[...]

خوانم او را دعا همین باشد

وز دعا مدعا همین باشد

بس درین محفلم می و معشوق

تا همانست و تا همین باشد

رودم دل کجا ز کنج لبت

[...]

بدی از نیک بر نمی‌آید

کار زهر از شکر نمی‌آید

من براهش ز خویش بیخبرم

باز گویش خبر نمی‌آید

پیش آهم چه خیزد از دوزخ

[...]

ماه من مهرپروری که مپرس

شاه من دادگستری که مپرس

بی‌تو هر قطره اشک من بحریست

باشدم دیده تری که مپرس

مژه‌ام رشته گهر شده است

[...]

ای صبا صبحدم چون‌رسی سوی او

حال من عرضه ده با سگ کوی او

مدتی شد که من از آن گلم بی‌خبر

تا رسد غافلم از کجا بوی او

از خطش شد مرا دوخته چاک دل

[...]

آمد امروز یار دیرینه

تازه شد خارخار دیرینه

غمم اکنون نمیخورد که مراست

غم او غمگسار دیرینه

یار دیرینه‌ایم و حیف که نیست

[...]

تلخ‌کامم من از شکرخندی

که ز هر خنده بکشند قندی

او به من رام شد ببین با هم

سست‌عهدیّ و سخت‌پیوندی

تلخ‌کامان عشق را چه علاج

[...]

چون جواد از حدیقه دنیا

رفت و پا در ریاض خلد نهاد

کلک مشتاق کز رگ مژگان

خون ازین غصه چشمه چشمه کشاد

بهر تاریخ او نوشت که شد

[...]

حضرت میرزا ابوطالب

ابروی سراچه ایجاد

آنکه صدخانه دل از لطفش

گشت چون کعبه خلیل‌آباد

آنکه معمار قدرت آب و گلشن

[...]