یعنی از ارباب انواع وجود

هر چه غیر از اوست در غیب و شهود

این به معنی شرط و عهد است ای ودود

تا شود حق ظاهر از حفظ عهود

هم نبیند در تعیّن جز وجود

گشته توحیدش منز ه از حدود

مجتمع گشت آن نصاری و یهود

نزد پیغمبر به دستوری که بود

هود می گفتند بوده است او یهود

گفت ترسا جز نصاری او نبود

کی تواند کرد تلبیس یهود

منقلب آن را که حقش ره نمود

هر دو باشند این دو فرقه از یهود

آن یکی باشد امین دیگر نبود

نازل است این آیه بر جرح یهود

که به عهد حق نماندند از جحود

با نبی گفتند ترسا و یهود

مر تو را خواهی خدا خوانیم زود

زآنکه مفطورند اشیاء در نمود

جمله بر توحیدش از وجه وجود

یعنی از شیء ار کنی نفی وجود

باقی اش باشد عدم یعنی نبود

ذکر او شد پیش کو مشرک نبود

هم نبوده است از نصاری و یهود

نیستند ایشان مساوی در نمود

با شیاطین بشر، یعنی یهود

فرّ روحانی ز افلاک شهود

جمله بر ارض حواس آمد فرود

مرحبا ذاکر که جز حق هر چه بود

کُشت و بیرون کرد از ارض شهود

چیست اضعاف مضاعف کو فزود

نفع اندر نفع و سود اندر به سود

این شما را بر مثال آن نمود

لیک این در دین و آن در کفر بود

بعد از آنکه بر شما بنموده بود

روی اقبال و ظفر اندر شهود

کارزار از بهر ایشان فخر بود

حق شما را زآن در ایمان آزمود

کرد تکذیب تو تنها نی یهود

رسم ایشان از رسل تکذیب بود