چون نیابد مهتر از کهتر عطا

پس میان کهتر و مهتر چه فرق

شرط مهتر چیست بر و فضل و بذل

شرط باران چیست ابر و رعد و برق

چون شدی در قطرهٔ ناچیز و غرق

چون روی از پای دریا تا به فرق

روی همچون ماه اودراشک غرق

ازقدم در خون نشسته تا بفرق

آسمان شد ای گل سرخت عرق

از گل ده برگ رویت نه ورق

تا بزد بولؤلؤش زخمی چو برق

لؤلؤ خوشاب در خون کرد غرق

گه بباران بازمانده گه ببرق

روز و شب مشغول کار غرب و شرق

موسی عاشق امام غرب و شرق

چون همه تن بودش اندر عشق غرق

در بیابانی میان رعد و برق

کرده برقش سوخته بارانش غرق

عاشقان بینی در این ره گشته غرق

از قدم در خون نشسته تا بفرق

خویشتن مشغول می‌سازند و غرق

چشم می‌دزدند ازین لمعان برق

که بدو ایوب از پا تا به فرق

پاک شد از رنجها چون نور شرق

تو همان کن که کند خورشید شرق

با نفاق و حیله و دزدی و زرق

من چو خورشیدم درون نور غرق

می‌ندانم کرد خویش از نور فرق

دیو یک دم کژ رود از مکر و زرق

تازیانه آیدش بر سر چو برق

مرد خفته در عدن دیده فرق

عکس آن بر جسم افتاده عرق

تو که فرعونی همه مکری و زرق

مر مرا از خود نمی‌دانی تو فرق

هم‌چو آب نیل دانی وقت غرق

کو میان هر دو امت کرد فرق

گر ترش‌رویی نیارد ابر و برق

رز بسوزد از تبسمهای شرق

صدرشان در وقت دعوی هم‌چو شرق

صبرشان در وقت تقوی هم‌چو برق

عقل ما کو تا ببیند غرب و شرق

روح‌ها را می‌زند صد گونه برق