آنکه دولت بنده ایام اوست

شکر خلق عالم از انعام اوست

پایه دولت ز قدر و جاه اوست

سایه ملت ز بانگ و نام اوست

جود او شخصیست بر روی زمین

[...]

مصطفی گفتا که عالم دام اوست

مرتضی گفتا که آدم نام اوست

مظهر ما شمّه‌ای از نام اوست

دنیی و عقبی همه یک جام اوست

حضرت شاه ولایت نام اوست

در جهان جان همه پیغام اوست

اوست سلطانی که عادل نام اوست

کوس سلطانی جان بر بام اوست

من چنان دانم که بلبل نام اوست

وصل رویم آرزو و کام اوست

عارف مرغان که طوطی نام اوست

شکر شیرین همه در کام اوست

شش جهت عالم همه اکرام اوست

هر طرف که بنگری اعلام اوست

آنکه ابراهیم ادهم نام اوست

عرصۀ عالم پر از انعام اوست

عشق صهبا و شهادت، جام اوست

در ره حق تشنه کامی کام اوست

گرچه‌ دل دائم‌ اسیر دام اوست‌

خفیه‌ بر من‌ حامل‌ پیغام اوست‌

هستی کون و مکان ز اِنعام اوست

احمد اندر دور هستی نام اوست

ور که هم مستی کنم از جام اوست

مستی و بیهوشی ام بر کام اوست

مظهر جامع که انسان نام اوست

بر بیان مخصوص از اکرام اوست

این کهن پیکر که عالم نام اوست

ز امتزاج امهات اندام اوست

هستی ما محکم از آلام اوست

صبح ما عالم فروز از شام اوست