غریبی بس مرا دلگیر دارد

فلک بر گردنم زنجیر دارد

فلک از گردنم زنجیر بردار

که غربت خاک دامنگیر دارد

مکن کاین میش دندان پیر دارد

به خوردن دنبه‌ای دل‌گیر دارد

دانست که دل اسیر دارد

دردی نه دوا‌پذیر دارد

فلک در عشق دل چون تیر دارد

وز آن دیوانگی زنجیر دارد

درین درجات او خود سیر دارد

بدرجه شصت دقیقه خیر دارد

روافض آنکه دین غیر دارد

بکوی غیر حیدر سیر دارد

بیان او بسی تقریر دارد

کلام او بسی تفسیر دارد

جهان در قبضهٔ تسخیر دارد

بسا شاهان که در زنجیر دارد

نه ضعف تن ز جانم سیر دارد

غم آن نو جوانم پیر دارد

نوید کشتنم دی داد، امروز

نمی دانم چرا تاخیر دارد

چونی از خود تهی گشتم به دل‌ها

[...]

درون کعبه شوق دیر دارد

سری با تو سری با غیر دارد