گرفتش دو ران بر کشیدش ز گل

بترسید بدخواه ترک چگل

نامه در پرّ و بیضه در چنگُل

جیب پر مشک و، آستین پر گُل

امروز به گرما به بت مهر گسل

آلود به گل عارض چون ماه چگل

خلقی به تعجب نگران می‌گفتند

بیرون ز تو خورشید که اندوده به گل

خطیبی شده بلبل از شاخ گل

ز عکس رخ آب گردیده گل

زمانه بر آمیخت چون گل به گل

تن نازنینان چین و چگل

کجا آن چو گل نازکان چگل؟

که اکنون چخ رخسار ایشان چه گل؟

در صبح صبا چمن بیاراست ز گل

بستان به رخ خوب تو زیباست چو گل

گل دید رخ خوب تو وز رشک رخت

بس ناله و فریاد که برخاست ز گل

صبا می دید چون مستوفی گل

حساب حسن و عشق از دفتر گل

بتان خطا و بتان چگل

ز غم دست بر سر، ز خوی پا به گل

در یمینش آنکه مشتی خشت و گل

سست تر از عهد خوبان چگل

همه چشمه ها بد پر از لای و گل

بماننده ی مرغزار چگل

ای کشت امیدم را خود حاصل بی‌حاصل

سهلست گذشت از جان لیکن ز جوان مشکل

تند آمدی و رفتی ای دولت مستعجل

دستی ز غمت بر دل پائی ز پی‌ات در گل