ای دل چو فراق یار دیدی خون شو

وی دیده موافقت بکن جیحون شو

ای جان، تو عزیزتر نه‌ای از یارم

بی یار نخواهمت ز تن بیرون شو

ای عقل اگر چند شریفی دون شو

وی دل زدلی بگرد و خون شو خون شو

در پرده آن نگار روز افزون شو

بی چشم درآو بی زبان بیرون شو

ای خواب ز چشم من برون شو

ای مهر درین دلم فزون شو

ای دیده تو خون ناب می‌ریز

ای قد کشیده سرنگون شو

آتش به صفات خویش در زن

[...]

ای عقل اگر چند شریفی دون شو

وی دل زدگی به گرد و خون در خون شو

در پردهٔ آن نگار دیگرگون شو

با دیده درآی و بی زبان بیرون شو

در کفِ ظلم روز و شب خون شو

یا ز اقلیم عقل بیرون شو

چون نیست پدید در غمم بیرون شو

ای دیده تو خون گری و ای دل خون شو

ای دل تو نوآموز نه‌ای در غم عشق

حاجت نبود مرا که گویم چون شو

ای عقل اگر چند شریفی دون شو

وی دل ز دلی بگرد و خون شو خون شو

در پرده آن نگار روز افزون شو

بی چشم در آ و بی زبان بیرون شو!!

ای دل ز غم جهان که گفتت خون شو

یا ساکن عشوه خانهٔ گردون شو

دانی چه کنی چو نیست سامان مُقام

انگار درون نیامدی، بیرون شو

اگر دُر بایدت از خود برون شو

بغوّاصی درین دریای خون شو

چو مظهر یافتی از خود برون شو

بکوی وحدت حق رهنمون شو

یکی بین باش و زثانی برون شو

همه ذرات عالم رهنمون شو

بکن عدل و کرم ورنه زبون شو

درون دوزخ تابان نگون شو

سر خود دور نه در خاک و خون شو

ز عین این جهان دون برون شو

سرت در باز و زین عالم برون شو

همه ذرّات اینجا رهنمون شو

کنون ازجنت ماتو برون شو

بدنیا خوار و سوئی رهنمون شو

ای دل زغمش که گفتیت چون خون شو

یا ساکن عشوه خانهٔ گردون شو

چون دانستی که نیست سامان مقام

انگار که در نیامدی بیرون شو

ای دل ره او می روی اوّل خون شو

وآنگاه بیا تات بگویم چون شو

زین مشکل اگر برون شوی می جویی

بیرون مشو از خود وز خود بیرون شو

همی گویم که وقتی، ز آن مشتاقان مجنون شو

تو، نافرمان بدخو را نمی گویم که اکنون شو

چه حاجت نامه های درد ما را مهر و اکردن

ببین عنوان خون آلوده و بر حرف مضمون شو

من امشب جان شیرین در سر و کار وفا کردم

[...]

لیلی خواهی به تربت مجنون شو

لؤلؤ خواهی به لجه جیحون شو

گفتی که برون شوم بی‌معرفتی

با خود چه شوی، برو ز خود بیرون شو