ای خواب ز چشم من برون شو
ای مهر درین دلم فزون شو
ای دیده تو خون ناب می‌ریز
ای قد کشیده سرنگون شو
آتش به صفات خویش در زن
از هستی خویشتن برون شو
زان سگ بچه‌ای به کتف برگیر
ناگاه به رستهٔ درون شو
میگیر درم قفا همی خور
با رندی و عیبها عیون شو
کر مسجد را همی نخوانی
با مهتر تونیان بتون شو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی خواهش و درخواست از خواب و مهر و همچنین دعوت به رهایی از دغدغه‌ها و گرفتاری‌هاست. شاعر از خواب می‌خواهد که از چشمش دور شود و از عشق می‌خواهد که در دلش افزوده شود. او همچنین به دیدگانش می‌گوید که خون می‌ریزند و از آنها خواسته تا از حالت خود خارج شوند. شاعر به سمت تحول و آتش زدن صفات منفی خود می‌رود و از عاجز شدن از هستی خود سخن می‌گوید. او اشاره به آزادی و رهایی درونی دارد و همچنین به رندی و عیبها در زندگی اشاره می‌کند. در آخر، او به عدم نمازخوانی در مسجد و دعوت به مسیر خاصی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای خواب، از چشمانم دور شو و ای ماه، در دل من بیشتر نور افکن.
هوش مصنوعی: ای چشم، تو هم از دیدن درد و رنج، اشک بریز و حالتی خمیده و غمگین به خود بگیر.
هوش مصنوعی: آتش در ویژگی‌های خود را ترک کن و از وجود واقعی خود رها شو.
هوش مصنوعی: از آن سگ که بچه‌ای دارد، ناگهان او را بر کتف خود بزن و به درون جمعیت برو.
هوش مصنوعی: خودت را از ناپسندی دور نگه‌دار و با جوانمردی و طنازی زندگی کن. زشتی‌ها را فراموش کن و به زیبایی‌ها نگاه کن.
هوش مصنوعی: در این بیت به معنای این است که اگر به دنبال راهی برای ارتباط با دیگران هستی، بهتر است که به صورت مستقیم و با صداقت عمل کنی. به جای اینکه به صورت غیرمستقیم و با واسطه با آنها صحبت کنی، بهتر است خودت به سراغشان بروی و با آنها ارتباط برقرار کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.