پیاده بدو گفت چون آمدی

که بی‌باره و رهنمون آمدی

گر از یال کاوس خون آمدی

ز پشتش سیاوش چون آمدی

بپرسید و گفتش که چون آمدی

از ایران همانا بخون آمدی

پذیره بدین راه چون آمدی

که با دیدگان پر ز خون آمدی

بگو تا بدین کوه چون آمدی

چو از زاد بومت برون آمدی

گران تیر باران کنون آمدی

بجای نم از ابر خون آمدی

از ره این پرده فزون آمدی

لاجرم از پرده برون آمدی

با خط سرسبز بیرون آمدی

آفت دلهای پرخون آمدی

تا خط آوردی به خون عاشقان

چست از بهر شبیخون آمدی

در درون دل درآیی یک زمان

[...]

چون ز زیر پرده بیرون آمدی

هر سر مویش به صد خون آمدی

چون بذات خویش بیچون آمدی

نه درون رفتی نه بیرون آمدی

آنچنان بوده چنین چون آمدی

دی ملک امروز ملعون آمدی

از چه گشتی رنجه و چون آمدی

در کدامین شغل بیرون آمدی

بی خطش از بس که در خون آمدی

از شفق گوئی که بیرون آمدی

چون تو زین هر پنج بیرون آمدی

خرقه بخش هفت گردون آمدی

در میان عاصیان چون آمدی

کز کنار سدره بیرون آمدی

شب شدی از خانه بیرون آمدی

در طلب چون مست و مجنون آمدی

روی بستی چون که بیرون آمدی

هر زمان نقشی دگرگون آمدی

تو درین ره درّ مکنون آمدی

خرقه‌پوش هفت گردون آمدی

گر باغ از او واقف بدی از شاخ تر خون آمدی

ور عقل از او آگه بدی از چشم جیحون آمدی

گر سر برون کردی مهش روزی ز قرص آفتاب

ذره به ذره در هوا لیلی و مجنون آمدی

ور گنج‌های لعل او یک گوشه بر پستی زدی

[...]

خود ز پدر گر چه کنون آمدی

یا پدر از حجله برون آمدی