هرکه نامخت از گذشت روزگار

نیز ناموزد ز هیچ آموزگار

چو مرغ ژیان باشد آموزگار

چنین کام دل جوید از روزگار

کرا گم شود راه آموزگار

سزد گر جفا بیند از روزگار

کنون گر شوی آگه از روزگار

روان و خرد بادت آموزگار

به خواب اندر آمد بد روزگار

ز خوبی و از داد آموزگار

سرانجام چون گرددت روزگار

به زشتی شود بخت آموزگار

ببندش همی دار تا روزگار

برین بد ترا باشد آموزگار

پرآشوب جنگست زو روزگار

همه یاد دارم ز آموزگار

گر ایدونک بد بینی از روزگار

به نیکی همو باشد آموزگار

چنین تا برآمد برین روزگار

بیامد به فرمان آموزگار

بپرسید بازش ز آموزگار

ز نیک و بد و گردش روزگار

که گر پیلسم از بد روزگار

خرد یابد و بند آموزگار

چو پیش آورم گردش روزگار

نباید مرا پند آموزگار

چنین تا برآمد برین روزگار

بیامد کتایون آموزگار

همیشه بدی شاد و به روزگار

روان را خرد بادت آموزگار

شود ایمن از گردش روزگار؟

بود اختر نیکش آموزگار؟

بد اندیشه و گردش روزگار

همی بر بدی بودش آموزگار

که دارد به یاد این چنین روزگار

که داند شنیدن ز آموزگار

چو بر تخمه‌ای بگذرد روزگار

نسازند با پند آموزگار

چو لختی برآمد برین روزگار

شکست اندر آمد به آموزگار