گشسپ آنک بد نیز گنجور ما

همان موبد پاک دستور ما

هنرمند گوینده دستور ما

بفرماید اکنون به گنجور ما

چیست آن کوزه تن محصور ما

اندرو آب حواس شور ما

هم سلیمان هست اندر دور ما

کو دهد صلح و نماند جور ما

عشق را در قید دارد پیکر رنجور ما

گشت زنجیر سلیمان، نقش پای مور ما

پوست تخت فقر ما را مسند آزادگی ست

پادشاه وقت خویشیم و جنون دستور ما

بر سر خوان محبت هر چه خواهی حاضر است

[...]

سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟

تن به سامان کی دهد هرگز، سر پرشور ما؟

برنمی خیزد ز نرمی از شکست ما صدا

هست این نعمت بجای کاسه فغفور ما

پیش ما سودای مجنون کی تواند شد سفید؟

[...]

منزل کناره کرده، ز راه عبور ما

صحرا به تنگ آمده از دست شور ما

از بس نمانده است ز ما هیچ در میان

یاران کنند غیبت ما در حضور ما

اشکم بدیده از دل پرسوز چون رسد؟

[...]

آتشی سوزنده باشد نورما

دورش ار گردی بگرد از دور ما

توکجا وعاشقی با نورما

نیستی موسی میا درطور ما

هست این هم مستی ای از طور ما

اول و آخر ندارد دور ما

پزشک و دبیر و چه گنجور ما

غلام و سوار و چه دستور ما