گر قرب خدا میطلبی دلجو باش

وندر پس و پیش خلق نیکوگو باش

خواهی که چو صبح صادق‌القول شوی

خورشید صفت با همه کس یک رو باش

همیشه دادجوی و راست گو باش

همیشه نیک نام و نیک خو باش

در طبع بهیمه سار مردم خو باش

با عادت دیوسان ملک نیرو باش

چون جان به نکو داشت بود با او باش

گر حال بد است کالبد را گو باش

حقیقت ای دل اکنون پاک رو باش

ابا جانان تو در گفت و شنو باش

نه همچون او شو الّا همچو او باش

بطاعت کردن خوب و نکو باش

در این منزل بتقوی راست رو باش

خموشی کن تو بی فریاد و او باش

گر قرب خدا می طلبی خوش خو باش

وندر حق جمله خلق نیکو گو باش

خواهی که چو صبح صادق القول شوی

خورشید صفت با همه کس یک رو باش

در پناهندگیش یکرو باش

رو بتاب از همه و با او باش

یکدل و یکجهت و یکرو باش

وز دورویان جهان یکسو باش

خواهی که بدت رو ندهد خوشخو باش

با اهل دو کون یکدل و یکرو باش

هر سو که رود خلق تو دیگر سو باش

یعنی که مباش با کسی با او باش

چو آمد یار خوش بر روی اوباش

به رغم هر که خواهد باش گو باش

از اینها در گذر اسرار جوباش

بعشق آویز و رمز آموز او باش

بپوشان چشم بد را و نکو باش

ز خود بگذر ز سر تا پای او باش

ای خامه راست رو حقیقت جو باش

با خوردن خون دل حقیقت گو باش

گر سر ببرندت ز حقیقت گوئی

با دشمن و دوست یک دل و یکرو باش