شاه دیگر روز باغ آراست خوب

تخت‌ها بنهاد و بر گسترد بوب

برآمد خروشیدن دار و کوب

درخشیدن خنجر و زخم چوب

ورا بارگی باش و گیتی بکوب

چنان چون سر مار افعی به چوب

ورا بارگی باش و گیتی بکوب

ز دشمن زمین را به نعلت بروب

چو مرد طلایه بیابی بچوب

هم اندر زمان دست و پایش بکوب

سیه مار کو را سر آید بکوب

ز سوراخ پیچان شود سوی چوب

به‌ زیر اندرون آتش و نفط و چوب

ز بر گرزهای گران کوب کوب

تو در پای پیلان بُدی خاشه روب

کواره کشی پیشه با رنج و کوب

باشد ابروی و موی و خوی تو خوب

پنجشنبه به مشتری منسوب

باده در ده که عمر بی باده

نیست نزدیک بخردان محسوب

خاصه بر یاد آنکه کرد خدای

[...]

چه گویید با خسرو گرزکوب

که ما بس نبودیم با زخم چوب

یونس ولوط و یوسف و یعقوب

صالح و هود و یوشع و ایوب

هریکی زان به حاجتی منسوب

لیک نامحرمان از آن محجوب

گبر و ترسا و نیکو و معیوب

همگان طالبند و او مطلوب

گرچه باشد به ظاهر آن همه خوب

لیک باطن بود همه معیوب

بود در مصر مانده یوسف خوب

بو به کنعان رسیده زی یعقوب

تا تو باشی ز نفس خود محجوب

با تو وعقل تو چه زشت و چه خوب

آن چنان کرد شهوتت محجوب

که ندانی تو خوک را از خوب

کدخدا را چو نیست یک مرکوب

گرچه رادست باشد او معیوب

تا بگوید ز مبتلا ایّوب

دل و جان در عنا و دا مکروب

با چنین نقد زیف و روی نه خوب

یوسفی کی فروشدت یعقوب