به چشم دلت دید باید جهان

که چشم سر تو نبیند نهان

تا چو شد در آب نیلوفر نهان

او به زیر آب ماند از ناگهان

تویی کردهٔ کردگار جهان

ببینی همی آشکار و نهان

چنین است فرجام کار جهان

نداند کسی آشکار و نهان

نگر تا نداری به بازی جهان

نه برگردی از نیک پی هم‌رهان

بپرسیدشان از کیان جهان

و زان نامداران فرخ مهان

بگفتند پیشش یکایک مهان

سخن‌های شاهان و گشت جهان

چنین یادگاری شد اندر جهان

بر او آفرین از کهان و مهان

ز نیکو سخن بهْ چه اندر جهان

به نزد سخن سنج فرّخ مهان

چنین گفت با سالخورده مهان

که جز خویشتن را ندانم جهان

مگر تا یکی چاره سازد نهان

که پردخته گردد ز مردم جهان

خورش خانهٔ پادشاه جهان

گرفت آن دو بیدار دل در نهان

چنان دید کز کاخ شاهنشهان

سه جنگی پدید آمدی ناگهان

نشان فریدون به گرد جهان

همی باز جست آشکار و نهان

بگشت اندرین نیز چندی جهان

همی بودنی داشت اندر نهان

چنین داد پاسخ که شاه جهان

چنین گفت با من سخن در نهان

بترسم همی زانکه با او جهان

مگر راز دارد یکی در نهان

فرانک نه آگاه بد زین نهان

که فرزند او شاه شد بر جهان

وزان پس فریدون به گرد جهان

بگردید و دید آشکار و نهان

بدو گفت برگرد گرد جهان

سه دختر گزین از نژاد مهان