کجا چون تخم باشد بی‌گمان بَر،

بُوَد دُختِ تو، مثلِ تو، سَمَن‌بَر.

و گرتو برنگردی ای سمنبر

به همراهی مرا با خویشتن بر

من ندیدم امام بر منبر

چون تل کوه بر سر زنبر

هر گه که گل لعل بخندد به چمن بر

جز جام می لعل نشاید به دهن بر

من جامه گر از جور غم عشق دریدم

گل جامه ز جور که دریده است به تن بر

فریاد کند هر که به بیداد در افتد

[...]

چون طرهٔ این کبود چنبر

بر جبهت روز ریخت عنبر

واعظ شب شب از سر منبر

چون بدید آن دو زلف چون عنبر

بر دور رخش خط معنبر

بر ماه ز شک بسته چنبر

من از حیرت در آن چاه رسن بر

نموده دلو چشم از اشک خون پر

بسوی حق پناه از شک و ظن بر

هم از اصلش که باشد ماو من بر