شرح گویی رسم و آداب ملوک

زانک نتوان کرد بر جهل این سلوک

گفت داودش که یک کار ملوک

راست نامد در ره حق بی سلوک

نیست اول دوستی اندر مُلوک

این سخن باور کن از اهل سلوک

نام او بد مصدر صاحب سلوک

دوستدار او بدی شاه و ملوک

عاقبت چون راه آمد در سلوک

شمس را این ره بسی کرد آن دلوک

خانهٔ تنگ و درون جان چنگ‌لوک

کرد ویران تا کند قصر ملوک

آن رسول حق قلاوز سلوک

گفت الناس علی دین الملوک

زانکه آن شهریار اهل سلوک

گفت دارند ناس دین ملوک

دقیق است و نازک پیام ملوک

نکردست هر کس در آن ره سلوک

پیر باید اول وانگه سلوک

بی مربی هان مجو قرب ملوک

نماینده راه خیر و سلوک

ندارد نصیحت دریغ، از ملوک

نخستین نکو گیر راه سلوک

که خلقی گراید به دین ملوک

نشود رهنورد، هر مفلوک

مرد باید به راه حق و سلوک

از ملوک آمد، این طریق سلوک

نتوان تافت سر ز دین ملوک

بسی پند دادش بحسن سلوک

که حسن سلوک است طرز ملوک

دیگران هم جمله کردند آن سلوک

آری الناس علی دین ملوک

در دولت دیر پای سلطان ملوک

خاقان که دو کیهانش یکی شهر و بلوک

گشتیم به همت کله گوشه فقر

بی منت تاج و تخت سلطان سلوک

بود به اصحاب فنا در سلوک

قطع نظر کرده ز میر و ملوک

معنی‌اش جذب آورد صورت سلوک

صورتش عبد آورد معنی ملوک

حب ما نسبت به حق باشد سلوک

حبّ حق نیست به ما جذب الملوک