گنجور

 
عطار

کس نیاید پنج چیز از پنج کس

یادگیر از ناصح خود این نفس

نیست اول دوستی اندر مُلوک

این سخن باور کن از اهل سلوک

سفله‌ای را با مروّت ننگری

هیچ بدخویی نیابد مهتری

هر که بر مال کسان دارد حسد

بوی رحمت بر دماغش کی رسد؟

آنکه کذاب است می‌گوید دروغ

نیست او را در وفاداری فروغ