سعی خود این جایگه باطل مکن

زود بگذر خویشتن واصل مکن

تو آب روشنی تو در این آب گل مکن

دل را مپوش پرده دل را تو دل مکن

پاکان به گرد در به تماشا نشسته‌اند

دل را و خویش را ز عزیزان خجل مکن

دل نعره می‌زند که بکش خویش را ز عشق

[...]

در سرانجام عمارت عمر خود باطل مکن

در زمین عاریت چون غافلان منزل مکن

تا دل ویرانه ای را می توان تعمیر کرد

نقد اوقات گرامی صرف آب و گل مکن

جز زمین گیری ندارد پله عشق مجاز

[...]

جان بده ناکام و کام آرزو حاصل مکن

اینقدرها کار آسان را به خود مشکل مکن

جوهر دل تیره از آلایش مستی مساز

خاک این ویرانه با آب بقا هم گل مکن

موج بحر اضطرابی نام آسایش مبر

[...]

گوش بر افسانه اغیار سنگین‌دل مکن

کار را بر خویش و بر ما ای صنم مشکل مکن

ما رضای دوست را بر خود مقدم داشتیم

بی‌سبب در حق ما اندیشه باطل مکن

ما ز تو یک لحظه‌ای آرام جان غافل نه‌ایم

[...]

جور بر عشاق خونین دل مکن

کار بر ایشان دگر مشکل مکن

کای پسرِ خوب تعلّل مکن

در عملِ خیر تأمّل مکن

بگلزار معارف بلبلم کن

مرا دستان آن شاخ گلم کن