دِه مرو دِه مرد را احمق کند

عقل را بی نور و بی رونق کند

ای که عقلت بر عطارد دق کند

عقل و عاقل را قضا احمق کند

ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند

آیینه را شکوه جمال تو شق کند

اسکندرست اگر چه بود در لباس فقر

هر کس که اختصار به سد رمق کند

چون با رخ تو چهره شود مه، که آفتاب

[...]

عشق استفاده از قلم و لوح حق کند

در مکتب خدا رخ خوبان سبق کند

عز قبول و رفعت اخلاص عشق راست

کو هر چه می‌کند همه از بهر حق کند

هر کس که از حرارت عشقش عرق نریخت

[...]

بیار از آن می‌ام که تا، حجاب عشق شق کند

کتاب هستیِ مرا، زهم ورق ورق کند

چه می که زهد خشگم از، تصوّرش عرق کند

خیال هستی ار کنم، به مستی‌ام نسق کند

شور قیامت به پا مهدی مطلق کند

چو جد خود مصطفی مه را منشق کند

حجت حق در جهان کار، به رونق کند

نگون به چاه عدم دشمن احمق کند

بسکه ستم بر دلِ عاشق کند

عاشقِ بیچاره دلش دق کند

مغلطه در‌ امر محقق کند

ناحق و حق را حق و ناحق کند