ای آنک تو را همه صفت احسان است

با عفو تو طاعت و گنه یکسان است

زان کرده نگاهی که دلم ترسان است

گر عفو کنی به نزد تو آسان است

هر تنی را مگو که انسان است

سیرتش را ببین که چه سان است

لیکن این دولتی نه آسان است

بلکه خاص خواص انسان است

آن عقاید که ضبطش آسان است

واندر آن خاص و عام یکسان است

کار اگر مشکل اگر آسان است

همه با فضل ازل یکسان است

از عالم جان آنچه بما فیض رسان است

حسن خوش و آواز خوش خوش نفسان است

صید دل من زاهد و صوفی نتوانند

سیمرغ من آزاده ز دام مگسان است

بیدرد که از زخم محبت نشد آگه

[...]

مرد غواص بحر احسان است

آب پشتش، زلال نیسان است!

مظهر عشق، روی انسان است

خواه زنف خواه مرد یکسان است