آن دم که صبح بینش من بال برگشاد

آن مرغ صبح‌گاه دلم تیز پر گشاد

دولت نعم صباح کن نو عروس‌وار

هر هفت کرده بر دل من هشت در گشاد

وان پیر کو خلیفه کتاب دل من است

[...]

دبیر آمد و نامه را سر گشاد

ز هر نکته صد گنج را درگشاد

یکی منجنیق از نفس برگشاد

که بر قلعهٔ آسمان در گشاد

چو شب نافه مشک را سرگشاد

ستاره در گنج گوهر گشاد

حاجب لطف آمد و در برگشاد

هر نفس صد پردهٔ دیگر گشاد

سکندر به پاسخ زبان بر گشاد

ز درج دهن کان گوهر گشاد

دهان را چو غاری ز هم برگشاد

در گلخن آتش اندر گشاد

گر در خبیر به زور بازوی حیدر گشاد

بس که ازین قلعه را سایه حی در گشاد

هان که علی رغم بوم باز همایون ظفر

از طرف چتر شاه بال زد و پر گشاد

آنکه به یک زخم داو بازی نراد برد

[...]

خیز که پیر مغان میکده را درگشاد

نوبت مستی رسید باده بده برگشاد

دولت جم بایدت سر مکش از خطّ جام

چون خم تجرید را ساقی جان سرگشاد

گر درِ طاعت ببست یار به رویم چه باک

[...]

ازین نکته قفل از دلم برگشاد

به رخ عالم فیض را درگشاد

بامید گل، باغ را در گشاد؛

بشوق گهر، گنج را سر گشاد