تو اگر واقفی به صرف و صروف

بدلش کن به بیست و چار حروف

سر زدی وحی‌اش از لباس حروف

آب بحرش درآمدی به ظروف

عمر را کرد در طلب مصروف

بی کسل همچو شبلی و معروف

همتش بر هر آن که شد مصروف

شود او چون جنید و چون معروف

خواهی که بیابی از همه چیز وقوف

یا در دو جهان به فضل گردی معروف

از صفحه رخساره خوبان شب و روز

می خوان چو نسیمی از خدا علم حروف

گاهی اندر لباس لفظ و حروف

که مر او را قوالبند و ظروف

منکر آمد به پیش او معروف

شد به منکر عنان او مصروف

بجز در نهی منکر امر معروف

نمی‌سازد حواس خویش مصروف

بحد ظرف و استیلای مظروف

بمستی اولیا را کرد معروف