اگر بر جهان پاک مهتر شوم

تو را همچو کهتر برادر شوم

من اکنون یکی باز لشگر شوم

به شبگیر نزدیک مهتر شوم

ز بیع شما من توانگر شوم

همان صاحب تخت و افسر شوم

از در تو من کجا دیگر شوم

گر شوم بی امر تو کافر شوم

گر مرا ساغر کند ساغر شوم

ور مرا خنجر کند خنجر شوم

من ار چه بدانمی گران سر شوم

کجا با حریفان برابر شوم

وصل کو تا بی‌نیاز از وصل آن دلبر شوم

ترک او گویم پرستار بت دیگر شوم

عقل کو تا سرکشم یک چند از طوق جنون

یعنی آزاد از کمند آن پری پیکر شوم

کو دلی چون سنگ تا از لعل او یک‌بارگی

[...]

عرفی ازین دره چه سان بر شوم

جای قدم نیست که برتر شوم

سوختم چند از هوای نفس بی لنگر شوم

تا به کی چون خار و خس بازیچه صرصر شوم

از بلندی کم نگردد فیض من چون آفتاب

بیش گردد سایه ام چندان که بالاتر شوم

خودنمایی شیوه من نیست چون نادیدگان

[...]

که از تیغ بدخواه بی سر شوم

فدای ره پاک داور شوم