بیاموختش رزم و بزم و خرد

همی خواست کز روز رامش بود

اگر مر تو را ره نماید خرد

بدانی زاندیشه نیکی ز بد

ز تو پهلوان زاده ایدون سزد

نیاید ز کردار تو کار بد

چو آمد بدیدی همه نیک و بد

کنون آن گزین کت پسندد خرد

چنین گفت پرمایه مرد خرد

که هرکو شناسد ره نیک و بد

چنین باشد انجام کردار بد

بداندیش را بی گمان بد رسد

کسی تاج و تخت از خداوند خود

بگیرد نشیند برو این سزد

نویسنده را خواند نزدیک خود

بدو گفت ای موبد پر خرد

وز آن سو به روز چهارم پگاه

چو خورشید از گرد شد لاجورد

پسندیده ناید چنین از خرد

که دخت شهان رای و آیین بد

ز بدها بیندیش و مپسند بد

که گردی پشیمان تو نزد خرد

نه نیکی شناسد نه پیدا کند

چو آتش ز باد دمان نغنود

بدان سر نیارد ز دانش برد

ز یزدان همانا پریشان شود

ز خود دادن بهره نیک و بد

به از هرچه گویی به نزد خرد

همه روزه خرم ز کردار خود

پسندیده کار مردم پر خرد

زبان و دل و دست و چشم از خرد

شناسا بگردد به کردار بد

درو بیکران مرغ و نخجیر و دد

فرامرز گردنکش پرخرد

گریزان شدستند از او دیو و دد

ازو بی گمان بر سپه بد رسد

که گر ایدر آیی ز روی خرد

نیارد زمانه تو را پیش بد

به کشور هویدا شود پنج دد

کز ایشان جهانی درافتد به بد