آنکس که نه عشق را شریعت دارد

کافر باشد که دین طبیعت دارد

هر کس که شریعت و حقیقت دارد

شاهد بازی دین و طریقت دارد

پردهٔ دیدهٔ من نقش خیالت دارد

دل شوریدهٔ من شوق وصالت دارد

هر کجا ماه رخی در نظرم می آید

نیک می بینم و حسنی ز جمالت دارد

بینوائی که گدای سر کوی تو بود

[...]

صاحب روی نکو منصب دولت دارد

خاصّه خوبی که نشانی ز مروّت دارد

این همه لطف که در ناصیهٔ خورشید است

ذرّه‌ای نیست ز حسنی که جمالت دارد

گر کسی پیش بتی سجده کند عیب مکن

[...]

رنگی که سرشگ من ز حسرت دارد

با نسبت او لعل چه قیمت دارد

چون گرمی اشک عاشق سوخته دل

با لعل فسرده دل چه نسبت دارد

مرهم زخم مرا شور محبت دارد

پنبه داغ مرا صحبت قیامت دارد

نیست در آب حیات و دم جان بخش مسیح

این گشایش که دم تیغ شهادت دارد

خرد شیشه دل از سنگ خطر می ترسد

[...]

هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد

جز دل ما که به ناداده قناعت دارد

قد موزون ترا نیست به مشاطه نیاز

مصرع سرو به تقطیع چه حاجت دارد؟

دلم امشب که ز تیغ تو جراحت دارد

تکیه بر بستر خون کرده و راحت دارد

مژده ای صبر که از نشئة تاثیر امشب

چهرة صاف دعا رنگ اجابت دارد

بی‌رخ دوست بود دیدة ما در بر دل

[...]

سیدا میل دلم جانب خلوت دارد

جغد در منزل خود خواب فراغت دارد

خامه بی هنران روی به زینت دارد

سخن بی‌خبران رنگ حقیقت دارد

غنچه از نسبت لعل تو نزاکت دارد

نمک از پهلوی حسن تو ملاحت دارد

از دل خون شدهٔ من چه نشان می طلبی

آنقدر گم شده در عشق که شهرت دارد

می دهد داد ملاحت ز تبسم لعلش

[...]