چو ما این بند مشکل برگشاییم

بر قاضی به ادرگاه تو آییم

بظاهر چارده معصوم مائیم

همه یک نور از نور خدائیم

بده جامی دگر کاندر فنائیم

در آن جامت دگر مستی نمائیم

تمامت انبیا و اولیائیم

ستادستند و درعین بقائیم

چو ما ز این صورت اینجا آشنائیم

نمود تو در این صورت نمائیم

همی گوئیم بالجمله خدائیم

نه چون سالوسیان بیوفائیم

چو هر دو باهمیم و نی جدائیم

ز دید یکدگر ما پادشائیم

خدا با ماست ماهم با خدائیم

که این دم یافته عین بقائیم

نبُد منصور حق میگفت مائیم

که اندر جان و دل کلّی خدائیم

همه اندر جزیره چون درآئیم

یکی نقشی از این دنیا نمائیم

در این منزل در آخر چون فنائیم

حقیقت هر دو در بود خدائیم

چو جانان با من است و آشنائیم

در آخر بیشکی عین خدائیم

همه در بحر استغنا فنائیم

همه در عین دیدار خدائیم

در عالم کشف اگر گلی بنماییم

صد نغمه چو بلبل به دمی بسراییم

گر ما سرِ صندوق صفا بگشاییم

سلطانی تخت آسمان را شاییم

ماییم نگین خاتم جان ماییم

ماییم که بیگار خرد فرماییم

در آتش غم چو شمع از آن فرساییم

کز جسم بکاهیم و بجان افزاییم

ای دوست، بیا، که ما توراییم

بیگانه مشو، که آشناییم

رخ بازنمای، تا ببینیم

در بازگشای، تا درآییم

هر چند نه‌ایم در خور تو

[...]

آرزومند آن نظر ماییم

روز و شب اندرین تمناییم

اندرین مزبله چه می‌پاییم؟

روی بنمای، تا برون آییم

هین، خیره خیره می‌نگر اندر رخ صفراییم

هر کس که او مکی بود داند که من بطحاییم

زان لاله روی دلستان روید ز رویم زعفران

هر لحظه زان شادی فزا بیش است کارافزاییم

مانند برف آمد دلم، هر لحظه می‌کاهد دلم

[...]

جز جانب دل به دل نیاییم

یک لحظه برون دل نپاییم

ماننده نای سربریده

بی‌برگ شدیم و بانواییم

همچون جگر کباب عاشق

[...]