دگر گفت بر جان ما شاه کیست

به کژی بهر جای همراه کیست

وین کدامین شیخ کرد، این راه کیست

می‌ندانی این که آتش گاه کیست

گفت لشکر را شمارا شاه کیست

اخترانید و شما را ماه کیست؟

ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست

در خاطرت سواری طرز نگاه کیست

خوش پر فرح زمینی و خرم گذرگهیست

آنجا که جلوه می‌کند و جلوه گاه کیست

سر کرد ناز و فتنه و عالم فرو گرفت

[...]

این پیش خیل کج کلهان از سپاه کیست؟

وین قبله یی که کج شده طرف کلاه کیست؟

دامن کشان چو ابر به گلزار می رود

تا آب نرگس که و برق گیاه کیست؟

پایم به پیش از سر این کو نمی رود

[...]

این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟

این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟

با شمع آفتاب چه می جوید آسمان؟

شب تا به روز، دیده اجم به راه کیست؟

در آتش است نعل مه نو ز آفتاب

[...]

بازم نشسته تا مژه در دل نگاه کیست

روزم سیاه‌کرده چشم سیاه کیست

با آنکه صرف شد همه عمرم در انتظار

آگه نیم هنوز که چشمم به راه کیست

دل‌دادن و سخن‌نشنیدن گناه من

[...]

دل و دیده ها فرش در راه کیست؟

جبین ها زمین سای درگاه کیست؟

ای امیران بنگرید این شاه کیست

شاه چه بود آیت الله کیست

در گرد ناله وادی دل رزمگاه کیست؟

خونی که می دود به شرایین، سپاه کیست؟

حسن تو در حجاب ز شرم گناه کیست؟

جا بر کرشمه تنگ ز جوش نگاه کیست؟

مست ست و رخ گشاده به گلزار می رود

[...]

در تابم از خیال که دل جلوه گاه کیست؟

داغم ز انتظار که چشمش به راه کیست؟

از ناله خیزی دل سختش در آتشم

کاین سنگ، پر شرر ز هجوم نگاه کیست؟

چشمش پر آب از تف مهر پریوشی ست

[...]