بیابانیان پهلوانی کنند

ملک‌زادگان دشتبانی کنند

که بی آب چون زندگانی کنند

به ما بر چرا سرفشانی کنند

ز بس شوق چون میزبانی کنند

جوانان ما جان فشانی کنند

به دیدار او شادمانی کنند

از آن خرمی زندگانی کنند

عقل را در چاه ظلمانی کنند

پس در آن اقلیم ویرانی کنند

نمانم دمی کامرانی کنند

به گیتی درون زندگانی کنند

بخوانند، از او قدردانی کنند

چو من بهر او ریزه‌خوانی کنند

این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند

عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن

بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند

جشن و ماتم پیش ما باشد یکی چون بره را

[...]

بدر گاه بس مهربانی کنند

پذیرائی خسروانی کنند