صفی بر دگر دست بنشاندند

همی نام نیساریان خواندند

به جمشید بر گوهر افشاندند

مر آن روز را روز نو خواندند

کجا بیور اسپش همی خواندند

چنین نام بر پهلوی راندند

ستم دیده را پیش او خواندند

بر نامدارانش بنشاندند

که بر پهلوانی زبان راندند

همی کنگ دژهودجش خواندند

بزرگان برو گوهر افشاندند

همی پاک توران شهش خواندند

به شاهی برو آفرین خواندند

زبرجد به تاجش برافشاندند

چو بر پهلوان آفرین خواندند

ابر زال زر گوهر افشاندند

نویسنده را پیش بنشاندند

ز هر در سخنها همی راندند

مرا سام یک زخم ازان خواندند

جهان زر و گوهر برافشاندند

که گفتی همی جان برافشاندند

ز هر جای رامشگران خواندند

که گفتی همی جان برافشاندند

ز هر جای رامشگران خواندند

همه سام را آفرین خواندند

پس از جام گوهر برافشاندند

بر او زر و گوهر برافشاندند

ابر کردگار آفرین خواندند

همه پیش رستم همی راندند

برو داغ شاهان همی خواندند

بفرمود تا پیش او خواندند

بر رود سازانش بنشاندند

برو سرکشان آفرین خواندند

سوی شاه با او همی راندند

ابر کردگار آفرین خواندند

برو زر و گوهر برافشاندند

ز شادی بسی زر برافشاندند

ابر پهلوان آفرین خواندند

بسی زر و گوهر برافشاندند

سراسر همه آفرین خواندند