چون سرِ عشق آن جهان دارند

همچو شمع‌اند سوزِ جان دارند

همه دیوند و ظن چنان دارند

که ز حورا شرف همان دارند

زهرِ قهر از میان جان دارند

شکّر شُکر بر زبان دارند

چون سرِ عشق آن جهان دارند

همچو شمعند سر ز جان دارند

صاحبا دین و ملک بی‌تو مباد

کز جهان کار این و آن دارند

زانکه این دو ودیعتند که خلق

از خدای و خدایگان دارند

ملک و دین را زمان زمان تو باد

[...]

آن قوم که دروحدت کل آن دارند

ملک دو جهان، به قطع، ایشان دارند

گرچه به عدد نظر فراوان دارند

انگار که یک تنند و صد جان دارند

اگر شکسته دلانت هزار جان دارند

به خدمت تو کمر بسته بر میان دارند

شدند حلقه به گوش تو را چو حلقه به گوش

چه خوش دلند که مثل تو دلستان دارند

کسان که وصل تو یک دم به نقد یافته‌اند

[...]

بتان با هم حکایت‌های شیرین بر زبان دارند

به شکل طوطیان دایم شکرها در دهان دارند

خبر ز حالت ما آن برادران دارند

که جان به یکدیگر از مهر در میان دارند

همه از تاب کمر در خم ایمان دارند

چه خرام است که این سرو نژادان دارند

چون به نیرنگ دل از موی شکافان نبرند؟

صد زبان در دهن این غنچه دهانان دارند

شعله ای هست ز خونگرمی باطن همه را

[...]