هرکه بر دین شه مردان برفت

از جهان میدان که با ایمان برفت

در بلندی سخن چندان برفت

کان زمان از خلق گوئی جان برفت

دیدی چه کرد خوجه که ناگهان برفت؟

آتش بخلق در زد و از دودمان برفت

یک شهر آستینش گرفته که، امشبی

نگرفت لابه در وی و دامن کشان برفت

مهمان نشسته، خانه بیاراسته، چه شد؟

[...]

مصطفی روزی به گورستان برفت

با جنازهٔ مردی از یاران برفت

دردی به دل رسید که آرام جان برفت

وان هر که در جهان به دریغ از جهان برفت

شاید که چشم چشمه بگرید به های‌های

بر بوستان که سرو بلند از میان برفت

بالا تمام کرده درخت بلند ناز

[...]

خواجه در پیش از حد شروان برفت

تا زیارتگاه بر وایان برفت

شاه جهان ملول شد و از جهان برفت

عالم به هم برآمد و او از میان برفت

ما را چو از نظر قد سرو روان برفت

خون دل از دو دیده جانم روان برفت

تا آن قد چو سرو برفت از نظر مرا

جان رفت از بر من و در پی روان برفت

بعد از هزار وعده نیامد دمی برم

[...]

دردا و حسرتا که مرا کام جان برفت

و آن جان نازنین به جوان از جهان برفت

دل پر ز مهر روی چو ماهش بدی چه سود

کاندر فراق روی وی از تن روان برفت

بلبل بگو که باز نخواند میان باغ

[...]

دردا که پاکباز جهان از جهان برفت

پاک آن چنان که آمده بود آن چنان برفت

جانش که شاهباز معارف شکار بود

آواز طبل شاه شنود و روان برفت

غم شد محیط مرکز عالم ز هر کران

[...]

صد حیف کافتاب جهان از جهان برفت

رعنا سوار عرصهٔ حسن از میان برفت