آلهی، نامه را آغاز کردم

بنامت باب نامه باز کردم

بصدره نامهیی آغاز کردم

گرفتم کلک و کاغذ باز کردم

سخن بر نوع دیگر ساز کردم

ز من بشنو که چون آغاز کردم

در گنج معانی باز کردم

پس آنگه این سخن آغاز کردم

به آئین جایگاهی ساز کردم

بروی دوستان در باز کردم

زین راز چو پرده باز کردم

وین طرفه ترانه ساز کردم

سر افسانهٔ غم باز کردم

به روز خود شکایت ساز کردم

به مژگان قفل در را باز کردم

رهین مژده را آواز کردم

چون شمع روزگاری با شعله سازکردم

تا در طلسم هستی سیر گداز کردم

قانع به یأس گشتم از مشق‌ کج ‌کلاهی

یعنی شکست دل را ابروی ناز کردم

صبح جنون نزارم شوقی به هیچ شادم

[...]

شب چشم امتیازی بر خویش باز کردم

آیینهٔ تو دیدم چندان که نازکردم

فریاد ناتوانان محو غبار عجز است

رنگی به رخ شکستم عرض نیازکردم

سامان صد عبادت تسلیم ناتوانی

[...]

شگفت افسانه‌ای آغاز کردم

درِ صحبت به رویَش باز کردم