همه کار ماسخت ناساز بود

بورد گشتن چه آغاز بود

که درهند مردی سرافراز بود

که با لشکر و خیل و با ساز بود

کنون آنچ ما را به دل راز بود

بگفتیم چون بخت ناساز بود

یکی که‌ش نه آز و نه انباز بود

نه انجام باشد‌، نه آغاز بود

به هر سو که دو گرد کین ساز بود

میانشان یکی آتش انداز بود

بسی پشه هر سو به پرواز بود

که هر پشه ای مهتر از باز بود

اگر چه همه کار با ساز بود

که با شاه دلدار انباز بود

همین مایه بود و همین ساز بود

سپاهی که با آن سرافراز بود

ملک باقی کمال ساز بُوَد

ملک دنیا خیال باز بود

کار تو همه سرکشی و ناز بود

وین کبر زوال حسنش انباز بود

در زلف نظر کن و بتحقیق بدان

در پای آید هر که سرافراز بود

دوالی که سالار ابخاز بود

به نیروی شه گردن‌افراز بود

جهان را درین آمدن راز بود

که شاه جهان چاره پرداز بود

مرغ خوش الحان و خوش آواز بود

زیر یک آواز او صد راز بود

سالها با اهل دل همراز بود

در مقام جان ودل ممتاز بود

دایما از عشق در پرواز بود

گاه با گنجشک و گه با باز بود

در سلوک خویشتن در راز بود

عاشق جانان خوش آواز بود

آن زمان که بحث عقلی ساز بود

این عمر با بوالحکم همراز بود

اینچنین میل از مجاز بود

در حقیقت نه از نیاز بود

نی چنان شعر کان مجاز بود

بلکه شعری که مغز راز بود

یا چو طاووس دل‌نواز بود

با هنرمند همچو باز بود