جان برای امر او داریم ما

گر به ریگی گوید او کاریم ما

بدین سان دل‌افکار و زاریم ما

دل و دیده در انتظاریم ما

دیده بر دیدار او داریم ما

غیر حسنش در نظر ناریم ما

ناامیدی بردهد اشکی که می باریم ما

رزق قانون می شود تخمی که می کاریم ما

هر که پا کج می گذارد ما دل خود می خوریم

شیشه ناموس عالم در بغل داریم ما

در شکار شوخ چشمان دست و پا گم می کنیم

[...]

با زمین گیری سپهر گرم رفتاریم ما

همچو مرکز پای بر جاییم و سیاریم ما

سنگ راه هیچ کس از خاکساری نیستیم

زیر پای رهنوردان راه همواریم ما

با هزاران چشم می جوییم عیب خویش را

[...]

در نظرها گرچه بیکاریم در کاریم ما

همچو مرکز پای برجاییم و سیاریم ما

آب و گل کی می شود صاحب بصیرت را حجاب؟

همچو چشم دام، زیر خاک بیداریم ما

طوطی از گفتار در زنگ قساوت غوطه زد

[...]

بر زبان حرف طلب هرگز نمی آریم ما

میهمان بی طلب را دوست می داریم ما

الهی سزاوار ناریم ما

ولی از تو امیدواریم ما

به فضل تو امیدواریم ما

به عفو تو امید داریم ما

جز این آرزویی نداریم ما

که درپای شه جان سپاریم ما

محو آن روی پریواریم ما

در حقیقت نقش دیواریم ما

نیمه در غیبم و نیمی در شهود

نیمه مست و نیمه هشیاریم ما

نیمه از فرخار و نیم از کاشغر

[...]

در نگاه تو زیان کاریم ما

کهنه پنداریم ما ، خواریم ما