ای روزگار خورده کم روزگار گیر

بیغوله را ز تیر حوادث حصار گیر

یک‌ره که در سرای سپنجی نشسته‌ای

اندیشه کن ز راه و شدن را شمار گیر

اکنون که کارهای جهان با خصومت است

[...]

ای دل به کوی فقر زمانی قرار گیر

بیکار چند باشی دنبال کار گیر

گر همچو روح راه نیابی بر آسمان

اصحاب کهف‌وار برو راه غار گیر

تا کی حدیث صومعه و زهد و زاهدی

[...]

اندیشه کن ز دوزخ و جائی قرار گیر

روز شمار و هیبت او در شمار گیر

گر جوئی از ولایت انصاف دوست جوی

ورگیری از محله اخلاص یار گیر

یاران ز مار گَرزه بسی زهرگین ترند

فرمان من بکن بدل یار مارگیر

ای دل ترا که گفت بدنیا قرار گیر

وین جان نازنین را اندر حصار گیر؟

بر چار سوی طبع بزن خیمۀ مراد

جایی چنین وطن ز سر اختیار گیر؟

آمد حجاب هشت درخلد چار طبع

[...]

سرمایه جنون ز نسیم بهار گیر

داغت اگر کمی کند از لاله زار گیر

داغی که نیست سکه ناسور بر رخش

بی اعتبارتر ز زر کم عیار گیر

باد مراد رفت به طوفان نیستی

[...]

زین بحر بیکران کم هر اعتبار گیر

موج‌ گهر شو و سر خود در کنار گیر

الفت‌پرست کنج دلی‌، اضطراب چیست

رخت نفس در آینه‌داری قرار گیر

مردان به احتیاط به امن آرمیده‌اند

[...]

نیستی چون زن ره بازار گیر

تنبلی بگذار و خود در کارگیر

جای مقام نیست جهان دل درو مبند

خود را مسافری کن و این رهگذار گیر

بنگر که تا تو آمده‌ای چند کس برفت

آخر یکی ز رفتنشان اعتبار گیر

روزی سه چار اگر اجلت مهلتی دهد

[...]

آن یکی از سینهٔ احرار گیر

وان دگر از سینهٔ کهسار گیر