چو سوی قصر او نظاره کردی

به جای جامه، جان را پاره کردی

به هر خارش که با آن خاره کردی

یکی برج از حصار‌ش پاره کردی

ولی گر دیگری نظاره کردی

ترنج و دست را یک پاره کردی

مرا از خان و مان آواره کردی

جهانی خلق را بیچاره کردی

به شب زندان شدن را چاره کردی

به روز از غرفه اش نظاره کردی

قیس ار به رخش نظاره کردی

از پیش نظر کناره کردی

سر رشته عهد پاره کردی

وز همعهدان کناره کردی

مرا از خان و مان آواره کردی

چنینم عاجز و بیچاره کردی

چو در معشوق خود نظاره کردی

گریبان صبوری پاره کردی

پای دل خسته بستی آنگاه

سر رشته ی عهد پاره کردی

در دل چو نشستی از کنارم

بر خاستی و کناره کردی

هم شاد شد از تو غیر و هم من

[...]

ای فلک آل علی را از وطن آواره کردی

زان سپس در کربلاشان بردی و بیچاره کردی

تاختی از وادی ایمن غزالان حرم را

پس اسیر پنجهٔ گرگان آدمخواره کردی

جسم پاک شیرمردان را نمودی پاره پاره

[...]