پاکا منّزها متعالی مهیمنا

ای در درون جان و برون از صفات ما

از رحمت تو کم نشود گر به فضل خویش

منت نهی و عفو کنی سیّئات ما

دوران شرّ و فتنه و طوفان و حیرت است

[...]

یارب به عفو توست امید نجات ما

بپذیر عذر و در گذر از سیئات ما

اِرحم به فضل خود که ندارد تعلقی

الا به رحمت تو حیات و ممات ما

گر نه به حب آل نبی ممتلی بود

[...]

کونین قطره ایست ز دریای ذات ما

افهام قاصرند ز کنه صفات ما

از غیر من چو نام و نشان نیست در جهان

اسم و صفات ما شده مجلای ذات ما

بیخو است روبروی من آورد بت پرست

[...]

کی تو بر آرنده حاجات ما

وی تو پذیرنده طاعات ما

از نان و آب نیست بقا و ثبات ما

باشد ز درد و داغ محبت حیات ما

یارب نصیب سوخته جانان عشق کن

ته جرعه ای که مانده ز آب حیات ما

از سعی، راه عشق به پایان نمی رسد

[...]

ای کرمت قبلهٔ حاجات ما

کارگر جمله مهمات ما

یا حسین‌(ع) ای سامع‌ الدعوات‌ ما

ای جنابت‌ قاضی‌ الحاجات‌ ما

مرگ باشد جمله را جز ذات ما

وین یک است اندر بقاء ز آیات ما

جلوۀ روی تو بود طور مناجات ما

کعبۀ کوی تو بود قبلۀ حاجات ما

شربت دیدار تو آب حیات همه

صحبت این ناکسان مرگ مفاجات ما

خرمن عمر عزیز رفت بباد ستیز

[...]