روغن مغز تو که سیمابی است

سرد بدین فندق سنجابی است

همه دنیا خرابی در خرابی است

شده پیری نه هنگام شبابی است

نهان او خرابی در خرابی است

بسا تنها که آنجا در عذابی است

همه دنیا بنزد من خرابی است

همی نزدیک عقل همچو خوابی است

ز موج لاله و گل باغ عالم آبی است

پی کشیدن دل هر بنفشه قلابی است

لباس تقوی ما را فروغ گل برقی است

کتان توبه ما را شکوفه مهتابی است

برای زیر و زبر کردن بنای صلاح

[...]

با طره او مشک ختا دود کبابی است

با چهره او صورت چین موج سرابی است

با شوخی آن چشم، رم چشم غزالان

در دیده صاحب نظران پرده خوابی است

چشم است سراپا که به رخسار تو نو شد

[...]

بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است

هر حلقه پی رفتن حسن تو رکابی است

گر آه برآرد ز دل هر دو جهان دود

در پیش سیه مستی او دود کبابی است

اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی است

کآبادی این طایفه موقوف خرابی است

آن را که به انگشت توان عیب شمردن

در عالم انصاف ز مردان حسابی است!

چشمت که ز خون ما شرابی است

دایم پی خان و مان خرابی است

روی تو چو آفتاب پرنور

لعلت گل قند آفتابی است

محو خط تست چشم مستت

[...]

جنت ز سر کوی تو یک صحن خرابی است

دوزخ ز غم عشق تو یک سینه کبابی است

آن کس که گلو را به دم تیغ تو تر کرد

او را به نظر چشمهٔ حیوان دم آبی است

در چشم خرد، کوه تن و بی سر و پایی است

[...]

این چه بیرق های سرخ و آبی است

مردم، این جمهوری قلابی است