تا نیافتد پرتو خورشید بر رخسار گل

با خود از دیبای ابری سایه‌بان دارد بهار

ناله‌ای کز ابر می‌آید صدای رعد نیست

عالم آب است از مستی فغان دارد بهار

بی‌تابی دل ساخت مرا چون کف خاکی

ویران شود آنجا که بود زلزله بسیار

ز دانایی شنیدم گنج در ویرانه می‌باشد

بنای خانه دل هر قدر ویران شود بهتر

ره خلق دادی به خود جاده باش

به این وادی افتادی افتاده باش

عین بینایی است چشم از عیب مردم دوختن

پرده‌پوشی کن که در این پیرهن بی‌جاست چاک

از سینه و دل ما نشنید کس صدایی

مردیم از جدایی ای سنگدل کجایی

محمل گذشت و لیلی نشنید زاری ما

تا گرد کاروان هست ای ناله دست و پایی

در مذهب نکویان کفر است چین ابرو

[...]

چراغ انجمن علم و فضل زین‌الدین

که قدوه علما بود و زبده فضلا

فقید صاف ضمیزی که همچو آئینه بود

دلش ز صیقل انوار شرع عین صفا

زبسکه شوق لقای جناب باری داشت

[...]

دریغا ز حاجی محمدعلی

ثمین گوهر درج مجد و علا

که ناگاه از کین بخاکش فکند

سپهر جفا پیشه چون نقش پا

بر اوج فلک یافت روحش مقام

[...]

شیخ ستوده خصلت عبدالنبی که بودش

یکسر صفات نیکو جمله خصال زیبا

دانشوری که بودش از آبگینه دل

روشن چراغ حکمت از نور حق تعالی

بنمود کوکب او رو در نشیب و عالم

[...]

حیف از میر فلک مرتبه عبدالغفار

ابروی گهر نسل شه او دانا

که ز عقد در سادات گرامی گهرش

ناگه افتاد بخاک ره و شد ناپیدا

جذبه شوق ملاقات رسول مدنی

[...]

تعالی‌الله از این دو طفل توام

که یکجانند گوئی در دو قالب

یکی را لاله‌سان پیمان حسن

بود از باده گلگون لبالب

یکی از پرتو رخسار تابان

[...]

عالم فاضل جناب میرمعصوم آنکه بود

رأی او روشن‌تر از مرأت بود از آفتاب

آنکه بودند اهل دانش از محیط علم او

گوهرافشان بر تهی‌دستان معنی چون سحاب

ناگه آورد آفتاب عمر او رو در غروب

[...]

راهب که ز داغ رحلت او

خونابه ز چشم دوستان رفت

پرواز گرفت مرغ روحش

زین باغ بروضه جنان رفت

رفت و زغمش فغان احباب

[...]

آصف روشن‌دل صاحب ضمیر

سید نیکو سرشت پاک زاد

مسندآرای وزارت آنکه هست

شاه ایران را محل اعتماد

نکته‌سنجانی که هر یک سفته‌اند

[...]

چون جواد از حدیقه دنیا

رفت و پا در ریاض خلد نهاد

کلک مشتاق کز رگ مژگان

خون ازین غصه چشمه چشمه کشاد

بهر تاریخ او نوشت که شد

[...]

حضرت میرزا ابوطالب

ابروی سراچه ایجاد

آنکه صدخانه دل از لطفش

گشت چون کعبه خلیل‌آباد

آنکه معمار قدرت آب و گلشن

[...]

چون پر ز گردش فلک و دور روزگار

پیمانه حیات محمد ربیع شد

حکم خدا رسید و ازین خاکدان سرای

فرمان کردگار جهان را مطیع شد

بار حیات بست و ز قوتش فغان بلند

[...]

ز تیغ خسرو صاحب قرآن سلطان داراشأن

به گاه رزم چون اشرف گریزان روز میدان شد

طلب از هرکسی مشتاق کردم سال تاریخش

خرد گفتا ز تیغ پادشاه اشرف گریزان شد

بما دوش این مژده روح‌پرور

ز فیض نسیم سحرگاه آمد

که از کعبتین مه و مهر ما را

همه نقش امید دلخواه آمد

ز دور فلک کوکب ما ز پستی

[...]

پریشان گشت چون جمعیت افغان ز اصفاهان

به تخت پادشاهی شاه دین طهماسب شاه آمد

رقم زد کلک مشتاق از پی تاریخ این مصرع

شه دین آفتاب آسمان عز و جاه آمد