هم از مرگ عامر که بدخال او

به تیغ براهیم ناوردجو

رخ ازکین مختار چوند سندروس

همی زد بهم دست و گفت ای فسوس

وزان پس به برخواند آن پرفساد

[...]

بزرگان لشگر یکی انجمن

نمودند و گفتند زینسان سخن

که ما را دگر جای پیکار نیست

سپاه اندک است و سپهدار نیست

همان به، که گیرم زی کوفه راه

[...]

بسی داستان ها زمختار راد

زدند و زفرجام کردند یاد

بگفتند: کاین مرد شد چیردست

بیفکند در چند لشگر شکست

همی روز تا روز ستوارتر

[...]

همه هر چه گفتی و دیدی ز پیش

پدید آمد از فرقه ی زشت کیش

چو دیدند تنها و بی یاورم

جدا از سپهدار و از لشگرم

سپه گرد کردند برکین من

[...]

چو نامه به دست سپهبد رسید

ز غیرت، روان درتنش بردمید

بزد کوس و برشد به زین بی شکیب

ندانست در ره فراز از نشیب

سوی کوفه آمد دمان با سپاه

[...]

سنان ها همی گشت رخشان چو برق

همی خرد، بد پرتو افکن به فرق

ستوران زغریدن سهمناک

دل شیر کردندی از بیم چاک

برید اجل تیغ خونخوارشان

[...]

بفرمود تات در برون سرای

نمودند رخشان درفشی به پای

نوشتند نام خدا و رسول (ص)

بدان رایت و نام شوی بتول (ع)

منادی نداد داد در شهر و کوی

[...]

که بربسته بودش به بندی گران

که پردخته بودند آهنگران

بدش نام عبداله بن اسد

که نفرین رسادش به روح و جسد

بدو گفت مختار کای بد نژاد

[...]

یکی پیش ایوان کیوان غلام

اسیر بیاورد نافع به نام

که این بد منش بدنگهبان رود

چو درکربلا شه نبرد آزمود

نهشت این بد اندیش ناپاکزاد

[...]

سریر مهی جای مختار گشت

به درگاه بسته صف بارگشت

فروزنده ی دین یل خوب کیش

بفرمود با نامداران خویش

که از کشتن این فرو مایگان

[...]

چهارم عبید ابن اسود به نام

که بد خوی بود و زنسل حرام

هم اینسان به رزم خداوند دین

بدند اندر آن پهنه ی سهمگین

به دژخیم فرمود فرمانروای

[...]

همانگه یکی از غلامان پیر

بیامد ببوسید پیش سریر

یکی زشت مردش گرفتار بند

بداندیش و نستوده ناهوشمند

که او منقذ مره اش نام برد

[...]

بگفت ای زدین بی خبر روی زشت

تو را نیز کشتن بود سرنوشت

بفرمود تا بر زدندش به دار

نگون سرشده با کمند استوار

به زه کرد سالار کشور کمان

[...]

تو دست از تن میر اسلامیان

فکندی برای شه شامیان

جوان علی (ع) را فکندی زپای

ببراد دست تو ای تیره رای

نترسیدی از صولت حیدریش

[...]

تنی چند از یاران خود را خواند

سخن ها زکردار مختار راند

نیابیم گفت او که دانم امان

سرآرد مر این مرد ما را زمان

ازآن پیش کز ما کشد کیفرا

[...]

چو آمد به اسحق اشعث خبر

که شد کشته شمر بد اختر گهر

بترسید و لرزید آن اهرمن

بر آن شد که جانش بر آید زتن

نخست آنکه با تیغ یازید دست

[...]

وزینسوی سالار فیروز روز

دلاور امیر بداندیش سوز

به خیر پرستنده اندر نهفت

مر آن نغز انگشتری داد و گفت

که ای نامجو بنده ی پاکخوی

[...]

کنون باز بشنو تو گفتار من

زسالار بد گوهر تیره تن

که بودی عمر نام آن بدنژاد

که نفرین برآن مرد ناپاک باد

به جنگ حسین (ع) او سپهدار بود

[...]

بزرگان چمیدند بر پیشگاه

غو کوس برشد زماهی به ماه

به فرزند مالک سپهدار گفت

که ای تیغ زن شیر با یال و سفت

تو نایب منابی مرا بر به تخت

[...]

بیامد زمین را بوسید و گفت:

که رازی مرا هست اندر نهفت

که خود نام آن مرد بودی هجیم

نسوزد تن او به نار جحیم

بدو گفت مختار فرخنده خوی

[...]