سه فرخ برادرش را پیش خواند

درآن روز و اندر برخود نشاند

بگفت ای دلیران فرخنده نام

برادر مرا هر سه از باب و مام

ببینید کامروز باشد چه روز

[...]

بگفت ای خداوند دنیا ودین

جگر گوشه ی سیّدا لمرسلین(ص)

گرآید پذیرفته در پیشگاه

سه قربانی آورده ام بهر شاه

اگر خار اگر گل زباغ تواند

[...]

شنیدم ز دانا کز اینسان سرود

که بر جان و پیکرش بادا درود

که در یثرب آگه چو ام البنین

شد ازمرگ آن چار پور گزین

همه روزه باحال افسرده گان

[...]

کنون از نی دل برآرم نوا

سخن رانم از ساقی نینوا

چه ساقی؟ شه تشنه کامان عشق

امیر صف نیکنامان عشق

سر سرفرازان و آزاده گان

[...]

به درگاه چارم امام انام

فزون داشت جاه و نکو داشت نام

چنین گوید آن مرد فرخنده کیش

که روزی بدم نزد مولای خویش

امام چهارم در آن انجمن

[...]

گرانمایه فرزند حیدر تویی

در حاجت خلق یکسر تویی

تویی آفتاب سپهر رشاد

تو باب الحوائج تو باب المراد

سرآمد به من بر کنون هشت ماه

[...]

چو رفتند اخوان و یاران شاه

به سوی پیمبر ازین دامگاه

سپهبد دلش از غم آمد به درد

نگه کرد لختی به دشت نبرد

زمین را پراز باره و مرد دید

[...]

پس آنگه برآمد به زین خدنگ –

به فرمان روان شد سوی دشت جنگ

به دست اندرش آسمانی درفش

هواشد زگرد سمندش بنفش

کمند ی چو ثعبان و تیغی چو برق

[...]

به بدرود آل رسول امین

روان شد چو جان ازبرشاه دین

ستمدیده گان را چو بدرود کرد

پی آب رو جانب رود کرد

چو آمد به نزدیک رود روان

[...]

تو سیرآب و نوباوه ی مصطفی (ص)

چنین تشنه؟ این نیست رسم وفا

ننوشیده قطره از آب سرد

شکیبش سر چرخ را خیره کرد

به رود روان با دلی پر ز تاب

[...]

خروشید و با مردم خویش گفت

که هان ای سواران با یال وسفت

مراین نامور پور شیر خداست

به میدان کین همچو ابر بلاست

ندارد به دل هیچ بیم این جناب

[...]

بر آن لشکر کشن شد حمله ور

کس از آفرینش نکرد آن هنر

شگفتی چنین کاردست خداست

ندارد بلی دست حق چپ وراست

علی دست حق اوست دست علی

[...]

برادر برادرت را بازیاب

دم واپسینش به بالین شتاب

شه دین برآورد ازدل خروش

چو آوای عباسش آمد به گوش

به میدان کین راند توسن به خشم

[...]

بگفتا که ای شاه یزدانشناس

به پروردگار جهان مرسپاس

که دادم به راهت سرو جان پاک

نبردم من این آرزو را به خاک

دم آخرینم رسیدی به سر

[...]

چو از دامگاه بلا رسته شد

به جانان همی جانش پیوسته شد

نبی در جنانش به بر بر کشید

زدست پدر آب کوثر چشید

درودش زحق بر تن و جان پاک

[...]

بنالید از آن درد جن و ملک

پر از نوحه شد بارگاه فلک

بدان شد که آرد به خرگاه شاه

تن چاک چاکش ازآن رزمگاه

نیارست از آن رو که بد ریز ریز

[...]

ولیکن گروهی دگر این چنین

نوشتند از رزم سالار دین

که چون زاده ی شیر پروردگار

روان شد پی آب زی رودبار

به روداندرون رفت ومشکی پرآب

[...]

چو شمرش پیاده به هامون بدید

بشد شاد و ازدل خروشی کشید

برآورد او از گواژه زنان

به مارد چنین گفت ای پهلوان

چه آمد ترا دار و بردت چشد

[...]

به میدان درون شه چو او رابدید

خروشی به سوی برادر کشید

که هان ای برادر بود طاویه

بگیرش ازین فرقه ی طاغیه

سپهدار دین بر پرستنده ی تاخت

[...]

برآورده برنده تیغ دوسر

برآن لشگر گشن شد حمله ور

سپه راسراسر زهم بردرید

به نزدیک فرخ برادر رسید

بدوگفت بنمای ای شهسوار

[...]